Presepio in bottiglia
Tradycja wiąże szopkę betlejemską ze św. Franciszkiem z Asyżu. To on zbudował pierwszą szopkę w wiosce Greccio, niedaleko
miasta Rieti w roku 1223. Przez długi czas, żłobek i sceny narodzin znajdowały się jedynie w murach kościołów europejskich.Wiek XVI i XVII przeniósł ideę szopek do domów bogatych patrycjuszy, a szczególnie cenne odnotowywano w spisach
inwentarskich. Niektóre rody wydawały potężne sumy na budowanie i kolekcjonowanie scen narodzin Chrystusa. Do dzisiaj
pewne kolekcje szopek noszą nazwy pochodzące od nazwisk rodzin, które nabyły bądź przechowywały je przez lata.
Zaczęto tworzyć coraz to mniejsze figurki i tendencja ta przyczyniła się do powstania we Włoszech w okresie baroku ponad
dwudziestu wspaniałych szkół budowania szopek. Najbardziej znana to szkoła neapolitańska, sięgająca do bogactwa form
architektury otoczenia i rysów postaci z sąsiedztwa. W tym przypadku prosta szopka św. Franciszka przekształciła się w coś
bardziej okazałego i pełnego przepychu — presepio in bottiglia.
Z alpejskiego regionu Włoch, Bawarii, Austrii i Szwajcarii pochodzą pierwsze pięknie rzeźbione i malowane drewniane figurki
jasełkowe zamieszczane w butelkach - rzemiosło to datowane jest na końcówkę XVII w.Niemieckie szopki to Weihnachtskrippen,
a w Polsce jeszcze w okresie międzywojennym spotykane były na Pomorzu nadwiślańskim.
Po dzień dzisiejszy magia presepio, europejskiej tradycji i minionego rzemiosła, budzi nostalgię i wzruszenia.
Sceneria w typie szopki orientalnej - butelka dł. 22,5 cm, średnica butelki 9 cm.
Warto wiedzieć o 500-leciu tradycji dekorowania choinki i legendzie z tym związanej. 1510 - 2010 r.
Szczególnie uroczyście jest to świętowane w Rydze, w dziewięciu blokach tematycznych.( Christmas tree Riga - The Riga Tourism Development Bureau (RTDB)
Pierwsze udokumentowane wiecznie zielone drzewko na Boże Narodzenie i Nowy Rok na rynku miasta
Rygi, stolicy Łotwy , w roku 1510. Na placu znajduje się tablica, z wytłoczonym napisem
"Pierwszy rok choinki w Rydze w 1510", w ośmiu językach.
Niewiele wiadomo na temat jodły, poza tym że, wzięło udział trzech mężczyzn ubranych w czarne kapelusze,
a po ceremonii spalili udekorowane drzewo. ( spleciona legenda łotewska z wierzeniami pogańskimi).
Według innej legendy; w 1510 Luther Marcin, idąc przez las w pobliżu Rygi, został olśniony przez piękno
światła księżyca błyszczącego na gałęziach drzewa jodły, odciął kilka gałązek z dołu i przyniósł to do domu
dla dzieci. Przymocował świeczki do gałązek, ozdobił wstążkami i suszonymi kwiatami, a gdy wyniesiono je
z powrotem na światło księżyca wszystko wokół brzmiało muzyką.
Niemcy datują to na 1521 r - naturalnie na terenie Niemiec.
